Poezi nga Teuta DhimaTi, nuk mërzitesh nga përsëritjetHënë, në çdo formë je më e bukura.
E magjishme në plotësi,
ndjellëse si një gotë vere,
kur mbushesh pak më shumë se gjysma.
Elegante, kur si një vetull vashe,
ndrin në shoqërinë e yllit që të vjen pranë.
Të shoh e të sodit...
Mikja ime e heshur e netëve pa gjumë.
Hënë, më e bukura je.
Do ta them prapë e përsëri.
Këtë përparësi ka miqësia me ty,
Ti, nuk mërzitesh nga përsëritjet...
E DUA NJË FUSTAN NGJYRË PERËNDIMIE dua një fustan ngjyrë perëndimi,
se cdo ditë ndryshe dua të dukem, si ai:
Herë e përflaktë, sic është perëndimi mbi det,
herë e vagëlluar si mbi një liqen.
Herë pak më e zbehtë, kur mes malesh fiket.
Nga drita e tij do të marr dritë dhe unë.
Veç ta kisha një fustan ngjyrë perëndimi!
E veshur me të, do prisja çdo zhytje dielli,
dhe do t'i thosha qiellit se fjala i magjishëm,
të takon vetëm ty.