Poezi nga Skënder BrakaBesoni tek sytë e një gruaje...
Përshkënditur mes flakëve përveluese,
sytë e një gruaje, dy rruzuj shkëndijash janë.
Qëndrën e diellit përherë mbajnë pushtuar.
Gravitet i domosdoshëm për forca të paekuilibruara.
Besojini syve të një gruaje,
kur shfaqen si sytë e qiellit me vetetima.
Në ta është klithja e një nëne
dhe orgazma e humbur në psherëtima.
Syri i nje gruaje eshte syri i detit,
që kapedanin e mire kurrë s’ka per ta tradhetuar
dhe ne diten e rremetit.
Syte e nje gruaje, si një hon për butësitë e pafundeme.
Harrim, për dëshirat e shkurtëra mizore.
Dhimbje dhe rrënim për largimet e pakthyera.
Zjarrr varresh për perandori pasionesh të shfrenuara.
Pentagrame, për gjymtyrë dhe puthje të pangopura.
Vullkan, në orët e nisjes
e thirrur betejash për të ndjer të qaren e një femije.
Syte e nje gruaje jane etje per shtegetime
mbi therrmime akujsh,
të mbetura fluturim hapsirave te qelqeta,
mbi krahe te forte dashurie.
Furtunë shkatrrimtare për ëndërra çmëndurie.
Këmbana,që s’pushojnë së rëni,
për të humburit horizonteve të djegura.
Besoijini syve të një gruaje,
kur në orbita galaktikash endur pafundësisht,
tokës së zhuritur zbresin
për t’i kthyer stinët e ftohta, të lulëzuara…
Besoni tek syte e një gruaje...Mos i lëmndoni !
Në sytë e një gryaje rrotullohet gjithë bota.