Poezi lirike nga Vjollca Koni

Poezi lirike nga Vjollca Koni



***

Do të doja të jetoja në epokën e Gurit
Ku zjarrin ta ndizja nga stralli i tij
Ti shekull ""modern "ke veç "fasadën"
Brëndesinë ke boshësi MJERIM.




***

Dua ta mbaj buzëqeshjen !!
Kohë e pa kohë pse ma tret ?
Veç shiu kur bie rrëmbyeshëm zhduk gjurmët
Brenga ,halli ,trishtimi në SHPIRT lëndimin mbjell.




***

Si perri do të vij një ditë drejt teje
Apo si hirushja në pėrrallë,,
Do lë buzëqeshjen si Relikë
Ta kujtosh nëse ke mall

Do të shfaqem ëndërr e çmendur
Si xixëllonjë natën me Hënë
Si dorontinë hipur mbi kalë
Aromë trëndafili do të fal.




***

Mos kujto se nuk lëndohem !
Buza qesh plot e kot !
Të kërkoj me sytë e shpirtit
Dhe pse je motiv për Lot.



***

Pa folur dua të merrem vesh me ty
Të shoh unë e më shih në sy
Pika loti formojnë gjerdan
Flasin më shumë se një Roman.