Mos më fajsoni pse më lidhen duart / Vargje nga Rudi Berisha

Vargje nga Rudi Berisha





Mos më fajsoni pse më lidhen duart


Nisëm drejt varrit amanet ju le lirinë
Më ruani edhe në të mira e në kohë të errëta
Kujdesuni për fëmijët e mi o populli im i dheut
Unë po largohem nga kjo tokë për Trojet e tona

Populli im më tradhtuan ata që janë kundër nesh
Unë nuk jam siç më përshkruajnë disa maskarënje
Unë isha luftëtar tani për këtë dhe për ju jam dëshmorë
Kurorë mos më sillni nëse nuk shikoni trupin tim të ngrirë

Mos ju besoni kurrë atyre që ju behet i huaji i tyre
Ndërsa shkelni gjakun e të vetit për një karrige të mallkuar
Një ditë historia do t’i mallkoj besoni në gjakun për liri
Unë jam më pranga në duar se kam gjak për Një Shqipëri

Më thirren besoni më zë të lart më thirren disa trima
Trimat e idealit më lëshuan një zë mua të eturit për liri
Por korbat që më flutoroni te koka ime më trathuat sot
Ca ‘’ trima të idealit ‘’ më rrethuan më sllav më një pabesi

Besoni unë edhe njëqind - jetë po të kisha prapë do luftojë
Njëmijë - jetë po të më dhuronte Zoti i jepja për këtë tokë
Një Shqipëri e dua përjetë një Shqipëri të ngritur në kurorë
Besoni bashkimi i trojeve shqiptare është qetsi në Ballkan

Amanetin e keni të shkruar në letrën e bardhë
Më pikat e gjakut është qëndisur historia jonë
Ne jemi vetëm ca pika të gjakun në faqen tri-dhjet
Mija luftëtar të kthyer në kurorë duke luftuar në betej

Më beso o vajza ime unë isha i etur për drejtësi
Mallkuar more populli im i bardhë ai që benë pa-bësi
E di vet Perëndia kush na trdhtoi nëse populli nuk e di
Një letër të shkruar më gjak ju le kujtim një porosi

Mos ju besoni sllave – maqedonasve kurrë në jetë
As sllave – grekve janë të këqij më të vërtetë
Sllavet – serb janë më të ligë se vet – djalli
Rusia Cariste mundohet të mposht këtë racë shqiptari

Kujtoni dhe lexoni historinë e kombit tonë shqiptarë
Si sllavet – ortodokset u mundan të zhdukin popullin mbarë
Kërkoni nga fuqitë e mëdha një të vërtetë drejtësi
Lulet më kurorë do jetë shpëtim për Një Shqipëri

Nuk po duam Shqipëri të madhe në këtë jetë
Po duam drejtësi për shqiptarë këtu në këtë dhe
Një Shqipëri që vet Zoti e tha më goj e ne dham gjak
Një Shqipëri Natyrale më të gjitha trojet etnike Bashkë

Unë po nisëm drejtë rrugës ndosha më pranga në duar
Mos më fajsoni pse më lidhen duart disa më tradhtuan
Nëse i pranogosur vdes e ju thoni ndoshta u bë dëshmorë
Më vie keq që nuk ndërrova jetë duke rezistuar më kurorë

Një gjë është më shumë se e vërtetë ka veç një synim
Tradhtia është tradhit ajo kurrë nuk ndërron adresë
Po të tradhtohesh nga luftëtaret dikur të idealit për liri
Është si një kokë e prerë që mbanë të përqafuar një fëmijë