Poezi nga Bilall Malqi

Poezi nga Bilall Maliqi




Bilall Maliqi


(SH)PRISHE

1.

E shprisha një çast kujtesën
Hapa koren e timit almanak

Sakaç e gjeta portretin tënd
Të vizatuar nga piktori plak
Në takimin e parë 

E ndjenjat u shprishën

Çasti iu var mërzisë 
E lotët plasën gurin e dhembjes

(10 nëntor 2013)


2

Me vello të përhirtë
U mbështjell qielli

Moti u (sh)prish

As dielli nuk zgërdhihet
Nga lartësia

Nuk ka as buzëqeshje

E në sytë e tu u pikturuan
Pika të shiut vjeshtak

(11 nëntor 2013)


3.

Nëpër shkallë gurësh
Eci këmba-këmbës

Më tej shprishet lodhja
Forca matet e çmatet

Ende qëndroj vertikal

E për të mbërritur në cak
Më duhet ndihma jote…


4.

U (sh)prish ëndrra
E së martës
Akrepat u puthiten

E tikë-taket
Dymbëdhjetë herë
Trokitën në portën e ëndrrës

Heshtja u trazua 

E skenë e mbetur e dashurisë
Nga muzat
U kuqëlua me perde të rudhur

(12 nëntor 2013)



5.

Mos rri e ngujuar
Si në mbështjellës vetmie

Prishe gjumin e heshtur
Dil kokë e trup nga ajo lëkurë

Thith pak ajër dashurie

E dy largësitë e ndara
Ti bashkojmë në një pikë

(13 nëntor 2013)
Top of Form


6.

Tingujt e shprishur
Të kitares së vjetër

Më fusin në barkun 
E emocioneve 

Fluska malli
Ngriten ngrehinës 
Së shpirtit

Dëshirë e (për)flakur

Për rishikim
Të ëndrrës së vjetër

(14 nëntor 2013)



7.

(Sh)prishet qetësia e natës
Nga erëlehta puhizë

Nën ombrellë të ftoit
Buzët puçen 
Deri në pikë zjarrmie

Përzihen ndjenjat e shprishura
E ofshamat lëvizin gjethet

Nga lart hëna grimcon terrin
Dritëson sht(r)atin 
E sjell dëshmi për këtë dashuri

(15 nëntor 2013


8.

Edhe në sht(r)at të natës
Nuk i shtrihem qetësisë

Futesh shpesh në ëndërr
Pa trokitur 
E ma tremb gjumin

Ma çel udhën
Për t’u futur në aktin e parë

E guri në skenë
Më shprish dhembje

Medet 
Dashuri me pika loti
Edhe në ëndërr


9.

(Sh)prishen e ngjiten magjitë
Nëpër varëse të kohës së nëmur

Përbirohen si nëpër vrimë gjilpëre
Degëzohen udhës së fatit të r(z)i

Në besë e mbrojtje të Galancias 
Dashuria i nxit kërkim për takim

E frika le të mbyllet në dhomë vetmie


10.

Ngado që të shkoj
Këmbët më kthejnë tek ti

E ti prishe murin e heshtjes
Hapi rrugë buzëqeshjes 
Kaherë të munguar

Shkyje perden e përhirtë
Para syve

Fute mallkimin
Në pellgun e lotëve

Unë ngado që të shkoj
Jam me hijen tënde