Poezi nga Iliaz BobajIliaz BobajKALI I EGËR (Poezia e vlerësuar me Çmimin e I Letrar "Frang Bardhi -3013 ) E ndanë nga tufa e kuajve të egër,
i kufizuan rreptësisht lirinë
dhe i mësuan me durim,
mjeshtërinë e nënështrimit,
me mjetet e forta të dobësisë së tyre:
litarët,frerët,thuprën,samarin.
Kali kujtonte kohën e jetuar,
kur çati kishte qiellin,
me varkat e lehta të reve mbi krye,
hingëllimën në telat e violinës së ajrit,
ritmin e trokut mbi daullen e tokës,
që nxirrte nga thundrat yje,
pelat flatruese si fluturat e malit,
mbi mozaikun e butë të lulnajës.
Gëzimit të jetës së shkuar,
i thithte me etje pikëllimin,
aty ku liria e kishte harruar,
të lidhur me prangat e litarit.
Njerëzit,me kënaqesinë e tyre,
reklamonin robërimin e kalit.