Poezi nga Sadbere G. SpahijaKU MBETEMbrëmë jam dehur
E të kërkova nëpër fjalë
Askund s'të gjeta dashuri
Nuk e di në cilin varg je fshehur
Unë piva mbrëmë një gotë verë
T'i lag buzët e mia shkrumb
Edhe sa kohë duhet pritur
A pritje është kjo udhë me zjarr
Më thuaj në cilën udhë të të pres
A në pritje të shndërrohem Unë?
NJË PIKË LOTI NË DETLagjes së stinëve bredh e shkujdesur
S'e kuptoj as gjuhën që flas
Jam bërë memece
Në vargun e shkruar
E di
Më quajnë lypsare fjalësh
Po malli
Për Ty shkronja ime e dhembjes
Nuk më shuhet
Me asnjë zjarr
Jam libër i mbyllur?
A një pikë lot
Në detin e trazuar.
Plagë ka kjo natë sonte!
EC SI NËPËR ZJARREndem nga stina në stinë
Ta shoh kohën zgjuar
Nga do që sillem
Kudo që shkoj
Të kërkoj nëpër ëndrra
Të prehem qetë
Dhimjen
Ta shndërrroj në dashuri
Ec nëpër zjarr të Dantes
Udhët e mia ti ndriçoj me fanar
Ec e ec
Të mos ndalem kurrë
Lidhur jam pas fjalës tënde
E natën rri zgjuar!...
DY BUZËShumë ëndrra në pambarim
T'i kam falë me stinët vitet
Në dorë mbaj një kartë të shkruar
Me pika loti nëpër dhimbje
Maji po vjen po vjen me aromë
Lulet kanë çelur në çdo cep atdheu
Unë do të kthehem në gjiun e natës
T'i shëroj plagët e shpirtin me fjalë
Dy buzë të kuqe si qershia dy
T'i fala një herë një natë në vjeshtë
Dy buzë..
MUZËJe lodhur nga netët e mia pagjumë
Si fati i stinëve të panjohura
Muza ime
Rri e qetë
Udhët janë plot lakej
Sytë e maceve mbajnë sytë mbi letra
Shushurisin caqeve rrugicave
Me zile në qafë
T’i trembin ëndrrat
Lodhur i kanë netët e bardha
Unë pres duarhapur një ditë
Skaj dritares kam mbjellë një lule
Me aromë atdheu
T’i marr sërish në gji
Fjalët nëpër vargje
Që s’kanë të sosur kurrë
I dua ashtu siç janë
Me pantollona të grisura
Vetulla hark dallëndysheje
Në arkën e kujtimve do t’i ruajë
Këto grimca dashurie!...