Poezi nga Gjelina Xhika

Poezi nga Gjelina Xhika




Pa jetë


Dikush më foli, çfarë është jeta..
Ishte e lodhur ,më s' duroi,
Dhimbje ndjeu, ju ça zemra,
Pa krahë ndihej, lot lëshoi.

Ish mbuluar, plot me lule..
Për të dhënë, lamtumirën,
Ju afrova, për ta zgjuar,
Kish humb shpresën ,dhe dëshirën.

Sa e dashurove ,jetën,
Jeta ty, të tradhetoi...
Me fytyrën ,porsi ëngjëll,
Djalli shpirtin, ta lëndoi.





LART NË QIELL TI U NGJITE


Sa shumeë lot ,për ty u derdhën,
Kur pilatët, të gozhduan..
Sytë e tu ,nga përtej qiejt,
Dhe me zemrën, e lënduar.

Trupi yt ,gjak kullonte,
Gjak martiri pafajësi,
Ngritur përmbi ,gjithë orakujt,
Falje kohën herezi.

Ohh Maria, Nënë e Zotit,
Shpirti yt, qoftë i bekuar,
Ti na solle, shpëtimtarin,
Emri yt i hyjnizuar.

Në parajsë, lart u ngjite..
Pas le boten krishtërim,
Kudo mbolle,lule shprese,
Tek gjithëkush, "ti" dhe besim.