Poezi nga Petraq Pali

Poezi nga Petraq Pali





Petraq Pali



ZZëmra !
Dy Z (zëmra)
==========================


Të pashë në sy lot, Të ndjeva nga afër zëmërimin…
Atë që s’bëre dot dje, rrëmbeje sot Gëzimin.
Hidhërimin haroje,se ditë ka plot Jeta…
Të kam dhuruar dashurin & shpirtin ,
mbroje si e verteta.
Lotohesh Ti,
Pikëllimin tek mua ndjell,
Sinqerisht, tronditem,sa zemra m’ kullon veç vrer !
Te thashë T’u betova ,
se Une të këndoj veç Ty !
Te dua Të T’a shikoj syrin, kur lotë gezimi ndjen
Ashtu të dua nga fuqia e shpirtit ,
se zemra kurrë,s’më gënjen.!
Hiqe lotin e merzitjes, se unë të dhuroj Dashuri,
Paqe,qetësi !
Ta bëj syrin të shkëjqeje rrufe përmbi shkëndi…
Një Z(ëmër) e madhe më mundon,
Brënda në gjoks më gërryen
Eshte e mira e Zëmrës që dashuroj dhe fort më ka mbërthyer,
Sikur dhe në të shtatë qiej TË Jem, Unë për TY, se shuaj dot mallin’…
Zëmërimi, operacion i plagëve të mia,aty në dhe, më kallin.
Në gjoks Të mbaj përbrënda në shpirt,
Shtrënguar !
Hiqi lotët prej syrit Të lutem,
E bekuar.
…Sa shumë më trondit,
Kur loti s’thahet syrit
Qetoma shpirtin e dashuruar
O Yll, në galaktikë
Kthen sërish buzëqeshjen
Se presim ato ditë…
…
Hiqi, sa nuk është vonë, mos shto edhe më vlagë
Ilaç ,janë lotët e Tuaja, të shërojnë këto plagë
Të lutem më beso
Drejtohem Përëndisë
Si shiu nuk pushon kjo formë e dashurisë…
Dhe shiun Lot, as ZOTI dot se ndal
…dhe Hëna, magjistare
Ndriçon….mbi Timen Plag’ !