Poezi nga Fatbardha Sokoli

Poezi nga Fatbardha Sokoli


(shkëputur nga Vëllimi Poetik " KLITHJE E PËRGJUMUR")




Fatbardha Sokoli




RETROSPEKTIVË


Jam prapë ajo gruaja fodulle
ndjek ëndrrën e kaltër
në duna prej rëre.

Njerëzit me duar prej letre
mbajnë gojën,,,,
Kameleonët kanë marrë prej meje
dhëmbin e artë të ngërdheshjes.

Jetoj po aty,
në burgun tim të cunguar
i bie po asaj udhe me gurët fiksuar.
Shiu ka zbutur plasat
e kasolles sime .
Të marrë hua prej minjve.
Brenda tërmetet bien papushim
aty ku zemra ka kohë mërguar...
Larg shpirtit tim...




MOS PRIT

Dikush pret të kthehem
t'ia shkul flokët
e thinjur të ditës.
Rrënjë të thara që lëkunden
permës tingujve të frikës.

Mos prit diçka që  s' lind prej meje.
Si një gabim.
E shprërfill arsyen.
Brenda tundimit tim.

Mos prit të kthehem
Liria mbetet ende
në gjykim...




FATET

Në cungun e kohës
e gërmuqtë zhvarroset
dita bastarde .
Mëkate euforike
përshtirosin ajrin tru plasur.


Me thonjtë e diellit
gërmoj fatet tona njeri

Pjellë limfatike
e shekullit të ri ...




DITËT

... ditët
Kanë fillur
të më ikin zhurmsheëm
Pa më lënë asnjë autograf
në bllokun tim të harresës
Prej tyre çdo vit rritem
si pa kuptuar.
Në përvjetore kam frikë
të mas vitet,
... e heshtur
vritem me veten.
Mëngjeset më zgjohen prgjumshëm
dhe unë i trembem buzëqeshjes
së kalimtareëve
plogeshtisë së syve.
I trembem ecjeve të ngathëta
zhurmës së ngadaltë të tyre.
Ditët...
Kanë filluar të më  ikin zhurmshëm
dhe  unë...
përsëri unë
duhet tu nënështrohem verbërisht atyre....




Dashuria

Si mallkim i bardhë vjen
Kokëfortë si rrufe
Me stilin tim prej “Nimfë deti”
Ta rrëmbej puthjen që ma fsheh

Rrathë-rrathë inati yt
Zbrazet mbi mua si Hiroshimë
Unë e pa-armë të dorëzohem
Vritem nga ty me një vëshrtim

Mëkat - harem
S' është dashuria
Si nje Eklips fshehur tek mua
Si trembem vdekjes kur të vijë
Pa flalën , që s' më the
TË DUA ...




HARRUAR

Fshehur në frymëmarrjen e ngadaltë të dimrit.
Nën sqetull të vetëtimës kemi pritur.
Harruar jemi.
Në sëndukun e gjetheve,dhe dremitjen e zverdhur të molës.
Më kot presin fshesarët shkrirjen e borës...






PA  STIL


Hija e pardesysë tënde, pa stil rri varur
brënda tundimit tim
Grindemi..

Ti ngatërroj flokët,me hapat e erës së thinjur.
Përmbys më gdhihet e nesërmja
Lagështi

Në xhepa struken gushëkuqët, çukasin duart e mia e ikin.
Nga qelqet e harresës sime
mërdhijnë.

Imazhi yt, pa  stil rri varur.
Në pardesynë e shpirtit tim
zbardhur...