Poezi nga Xheladin A. ÇitakuN`KRAHË VEGIMESH*
Ëndërrojmë puhizën e kohëve të shkuara
kur flladi, freskueshëm fytyrën ledhatonte
shpirt i azdisur ndër shtigje të patrazuara
bridhte pafajsisht ndër idilet që adhuronte
*
Truqet e kohës t`mbllaqitura me shije
t`thekura ndër rrezet e ngrohtësisë jetë
ndjenjën freskojmë ndër mrize e n`hije
n`gjethnajë t`shpresës ku ëndrra troket
*
Mbi tinguj zilkash kalëron melodia
ëmbëlas tingëllinë thellë n`imagjinim
n`përjetime dehëse defilonë dashuria
muzgjesh baritore që n`vegime vijnë
*
Vesë e mëngjesit n`petale kapardisur
ledhaton butësisht kujtimin n`zhuritje
dhijaresh të kohëve n`bredhje molisur
kërkuar nektarin e ëndërrimit në pritje
*
Revanoset ngashnjimi në hoje t`pasionit
ngjitur lartësishë n`flatrat e ngazëllimit
përthurë pulsimin shtigjesh të fiksionit
ndjesitë vorbulluar n`hove t`vrullësimit.