Poezi nga Tyran Prizren SpahiuNDALUNI DHE KUJTONI !Jemi të një gjaku
Gjuhe Ilire të bukur...
Tani më ndëgjoni
Vëllezër
Dhe ju motra të Nderuara
Ne
Frymojmë në tokën e Etërve
Përbashkëta i kemi dasmat
Ceremonitë fetare
Vdekjen...
Jemi
Nën qiellin tonë
Edukuar më pastërtinë e bjeshkës nënë
Të respektojmë njeri tjetrin si Gralin e Shenjtë
Vetëm ashtu
Në ardhmërinë e sigurtë do lundërojmë
Ate të Lidhjes së Prizrenit...
Heshtur qetë në paqe beteja lufta
Mësuar kemi shumë mësime
Duruar erupcionin e urrejtjes
Tani
Jo më themi ndalu
Nuk do ndodhë Titaniku
Vëllazëruar jemi me drejtësinë
Nisur shtegut të shtetpërjetësisë
Dhe një ditë
Do ngjallemi në tokën e Etërve.
RRUGA E KËNAQËSISË...mëngjesi i hershëm më pret
Mbledhur janë pllumbeshat e Lumbardhit
Nën sqetullën e majtë kam ushqim
Janë mësuar më urojnë mirëseardhjen.
Matanë lypësi në moshë është
Më dhuron mirënjohje të ngrohtë
Përshëndes me dorën e shtrirë
Kënaqur të dy themi kalofsh mirë.
Rezervuar janë dy karriga tek Corneri
Gazeta ditore dhe libri me poezi
Prof- si zakonisht kafe pa plumb
Të lutem them me shumë mirësi.
Sytë pareshtur nën tymin e cigares
Enden poshtë te shpezët lundërues
Ushqyer mirë largohen të kënaqur
Pëshpëris shihemi sërish nesër.
Fjalët e poetit drejtohen mbretëreshës
O Zot them je shumë sfiduese
Erupcioni pret pashpërthyer shikjimin e saj
Që vullkani im mistresën bjonde të mbuloj.
NËN SHKËMBMe ombrellën e dashurisë jemi të mbuluar
Heshtur ndihet frymëmarrja e vajzërisë
Buzëqeshja misterioze e etur më fton
Në pëshpëritjet e saj dritëzohet lumturia .
Është nata Karibiane që vallëzon
Ngjitur flauta për trupi dirigjon
Hëna e plotë me shumë xhelozi vështron
Dy krijesa të dashuruar në hijen e saj.
Pija ekstaza rrjedhë si burimi malor
Qeshurat e dëlirë shijojnë deliriumin
Puthjet e zjarrta si patkoi mbërthejne
Të buta ledhatimet përcjellin muzikën.
Pikat e shiut na ftojnë në vetmi
Nën shkëmbë përqafuar kërkojmë strehin
Fshehur pas ujëvares ndëgjohen ofshamat
Shpërthejnë emocionet e bukurës rini.